HISTORIA SZKOŁY

Na podstawie: "Kroniki Jubileuszowej 50-lecia szkoły", Kielce 1997.

Budynek szkoły -  październik 1932 rok.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, Polska stanęła wobec problemu organizacji państwa,
m.in. urzeczywistnienia powszechności nauczania. W lutym 1919 roku został wydany dekret
o powszechnym obowiązku szkolnym. W Kielcach, w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości
funkcjonowały 4 szkoły podstawowe 7-klasowe i kilka mniejszych. W dzielnicy Herby istniały 2 szkoły:
jedna w budynku stacji kolejowej, a druga na ulicy Niewachlowskiej. W wyniku ich połączenia powstała
szkoła o nazwie Kolejowa - praprzodek III Liceum Ogólnokształcącego. Od roku szkolnego 1925/26
szkoła zmieniła nazwę na Szkołę Powszechną Kolejową, a w roku szkolnym 1927/28 na jej bazie
utworzono VII klasową Publiczną Szkołę Powszechna. Kierownikiem szkoły został Jan Kupiec.
W latach 20-tych na działkach za torami kolejowymi powstawało osiedle, zamieszkane przez rodziny
kolejarzy. Wynikła stąd potrzeba rozbudowy szkoły. We wrześniu 1929 r. zakupiony został plac w pobliżu
mostu herbskiego, miedzy ulicami: Niewachlowską i Boczną, Piotrkowską i Piramowicza.
Plac wielkości 51104 m2 został ogrodzony, zwieziono materiały budowlane i w 1930 r. rozpoczęto
budowę szkoły. W latach 30-tych Publiczna Szkoła Powszechna (b. Kolejowa) powiększyła się o nowych
nauczycieli i dużą liczbę uczniów.

Grono Pedagogiczne - czerwiec 1938 rok.

1.09.1939 r. wybuchła II wojna światowa. w pierwszych latach
okupacji szkoła funkcjonowała bez większych zakłóceń. W roku szkolnym 1943/44 przerwano naukę,
uczniów i nauczycieli rozdzielono do szkół na terenie Kielc. w budynku szkolnym zakwaterowano młodzieżowe
brygady robocze Junaków, które remontowały zniszczone tory kolejowe. Po wyzwoleniu Kielc
w styczniu 1945 r. młodzież VII-klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej wróciła do swojego budynku.
W roku szkolnym 1944/45 rozpoczęła się pierwsza reforma szkolnictwa, w myśl której ustalono,
że w dzielnicy Herby miała powtać docelowo 11-letnia szkoła ogólnokształcąca, jako pierwsza poza
centrum Kielc (gdzie funkcjonowały 2 licea: im. S. Żeromskiego i J. Śniadeckiego). W roku 1947/48
w szkole przy ul. Piramowicza 8 została utworzona VIII klasa, a szkoła otrzymała nazwę Szkoła Podstawowa
Rozwojowa pod kierownictwem Jana Kupca. Z dniem 1.09.1948 r. funkcję dyrektora pełnił Józef Żebrowski.
W tymże roku, przy szkole podstawowej zostało powołane liceum. W roku szkolnym 1950/51 placówka
była pełną szkołą 11-letnią, o nazwie Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego
i Licealnego w Kielcach, liczyła 7 klas stopnia podstawowego z 381 uczniami oraz 5 klas stopnia licealnego
ze 172 uczniami. W roku 1950/51 odbył się pierwszy egzamin maturalny, który zdało 29 osób
z dopuszczonych 31. Pod datą 15 maja 1951 r. istnieje pierwsza wzmianka o działającej w szkole
w ramach programu Związku Młodzieży Polskiej, organizacji harcerskiej, liczącej 130 harcerzy.
W roku szkolnym 1955/56 w szkole zorganizowano pracownie przedmiotowe chemii, geografii, biologii i fizyki.
Ciągle zwiększająca się liczba uczniów spowodowała problem stworzenia odpowiednich warunków lokalowych
w szkole. W roku szkolnym 1964/65 doszło do realizacji przebudowy i rozbudowy gmachu szkoły,
kosztem 1 500 000 zł. dobudowane zostało boczne skrzydło wzdłuż istniejącego budynku, w stronę zachodnią.
Zostały w nim usytuowane: sala gimnastyczna, szatnia, kotłownia i 4 sale lekcyjne. w starej części budynku
wymieniono drewniane stropy na kleinowskie, wybudowano trzon kuchenny, podłogi wyłożono płytkami PCV.
Założono centralne ogrzewanie, doprowadzono wodę, wyposażono budynek w urządzenia sanitarne.
Prowadzono także prace nad asfaltowymi płytami przeznaczonymi na boisko piłki ręcznej i koszykówki.
Prace trwały przez cały rok szkolny, a następny 1965/66, rozpoczął się już w nowo wybudowanej
i rozbudowanej części budynku. Z dniem 17 marca 1966 r. powołane zostało III Liceum Ogólnokształcące.
1 września 1966 roku dyrektorem III LO został mianowany Jan Faraś. W wyniku reformy szkolnictwa,
rok szkolny 1966/67 był pierwszym, w którym nie było klas VIII-ych, te pozostały w szkole podstawowej,
a w liceum były 3 klasy: IX, X i XI. Kontynuowano prace wokół szkoły, uporządkowano plac,
adoptowano go dla sportu i zajęć pozalekcyjnych. W czynach społecznych nauczyciele, uczniowie i rodzice
wykonali boisko asfaltowe do piłki ręcznej, chodnik prowadzący do szkoły, posadzono drzewa i krzewy.
W szkole powstały pracownie przedmiotowe: przysposobienia wojskowego i zajęć technicznych.
W 1967 r. uzyskały one I miejsce w skali województwa. W celu podniesienia wyników
nauczania - co było naczelnym zadaniem szkoły utworzono 3 zespoły przedmiotowe: humanistyczny,
matematyczno-fizyczny i artystyczno-techniczny. Od roku 1970/71 młodzież klas IV-tych mogła poszerzać
wiedzę na zajęciach fakultatywnych: humanistycznych, biologiczno-chemicznych i matematyczno-fizycznych.
Decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego w Kielcach, z dniem 1 września 1971 r.,
szkoła otrzymała imię Cypriana Kamila Norwida.
W tymże roku została zlikwidowana szkoła podstawowa (nauczyciele i uczniowie przeszli
do szkoły podstawowej przy ul. Jasnej). W budynku szkolnym przy ul. Jagiellońskiej 4 tylko III LO,
jako jego jedyny użytkownik. W nowych warunkach lokalowych rozpoczęło naukę 16 oddziałów
z 636 uczniami i 28 nauczycielami. 2 lutego 1974 roku ma miejsce uroczyste powołanie szczepu ZHP
przy III LO i złożenie przyrzeczenia harcerskiego. Największy rozwój harcerstwa w III LO przypada
na lata 1972-1980. 20 kwietnia 1975 roku szkoła otrzymała sztandar, wręczony przez Komitet
Rodzicielski, na który młodzież złożyła "Akt ślubowania". 13 grudnia 1981, po wprowadzeniu stanu
wojennego zostały zawieszone zajęcia szkolne do 3 stycznia 1982 r. Rok 1982/83 rozpoczął się
w warunkach stanu wojennego. Duże zmiany nastąpiły w systemie oświatowym: nowy regulamin
egzaminów maturalnych, zdecydowanie trudniejszy od poprzedniego, gdyż ocena niedostateczna
na egzaminie pisemnym z j. polskiego wykluczała dopuszczenie abiturienta do następnych egzaminów.
W lutym 1983 roku III LO "drgnęło" w starych murach, odszedł ze stanowiska ceniony i lubiany
przez grono pedagogiczne, pracowników, uczniów i rodziców dyrektor Jan Faraś, pełniący
te funkcję przez 17 lat. Objął stanowisko wicekuratora w Kuratorium Okręgu Szkolnego i Wychowania
w Kielcach. Obowiązki dyrektora przejęła Ewa Gajewska, dotychczasowy zastępca.
W roku szkolnym 1982/83 szkołę odwiedzili: August Kowalczyk, aktor scen polskich, były więzień
obozu oświęcimskiego oraz kustosz Państwowego muzeum Oświęcimskiego dr Andrzej Studecki.
W szkole odbywało się wiele uroczystości z okazji rocznic historycznych, koncerty Filharmonii Warszawskiej,
"Dni Otwartej Szkoły". Uczniowie uczestniczyli w konkursach, olimpiadach, zawodach sportowych.
W roku szkolnym 1986/87 w myśl reformy wprowadzono do klas I-ych co najmniej 3 nowe przedmioty
fakultatywne, były to: propedeutyka wiedzy ekonomicznej, ochrona i kształtowanie środowiska oraz
wiedza o prawie. w okresie wakacji, uczniów promowanych do klas IV-ych obowiązywała
14-dniowa praktyka w zakładach pracy a dla pozostałych zajęcia na terenie szkoły.
W roku 1987/88 nastąpiły zmiany w siatce godzin: klasy pierwsze i drugie uczyły się według
nowego programu, klasy IV-te uczestniczyły w zajęciach z religioznawstwa. Od 1 września 1990
roku stanowisko dyrektora szkoły objął p.Janusz Rogóyski, a od 1992 p.Małgorzata Jarosińska
(dotychczasowy zastępca), którzy rozpoczęli tworzenie nowego wizerunku szkoły - nowoczesnej,
szanującej godność nauczyciela i ucznia, dobrej. Dodatkowym bodźcem do realizacji takich zamierzeń
były poważne zmiany w prawie oświatowym, które dały szkołom większą samodzielność i samorządność.
Mając na uwadze lepszą integrację zespołów klasowych, korzystając z pomocy Kieleckich Zakładów
Papierowych, zainicjowana została organizacja obozów adaptacyjnych odbywających się w ośrodkach
wypoczynkowych początkowo w Bobrzy, a później w Sielpi. Aby absolwenci "Norwida"
byli należycie przygotowani do funkcjonowania w nowoczesnym społeczeństwie położono
nacisk na naukę języków obcych (głównie j. angielskiego i j. niemieckiego ale także od
1991 r. jęz. francuskiego) oraz znajomość obsługi komputera, doskonaloną w utworzonej
pracowni informatycznej, wyposażonej w komputery najnowszej generacji.
W roku szkolnym 1997/98 utworzono klasy informatyczne. Sprzyjając rozwojowi talentów
i uzdolnień uczniów utworzono klasę autorską o profilu humanistyczno-teatralnym,
w której program został poszerzony o dodatkowe zajęcia teatralne.
Realizacja tego programu zapoczątkowała współpracę ze Studiem Autorskim Henryka
Jachimowskiego, Wyższą Szkołą Pedagogiczną, Teatrem im. Stefana Żeromskiego i Kieleckim
Centrum Kultury. Własne zainteresowania i uzdolnienia uczniowie mogli rozwijać podczas zajęć
pozalekcyjnych i w ramach kół zainteresowań: matematycznego, polonistycznego, chemicznego,
historycznego, biologicznego, j. niemieckiego, j. francuskiego, j. angielskiego, ekologicznego oraz dramy.
Szeroko zakrojoną działalność prowadził szkolny klub sportowy. Organizowane były międzyszkolne
sesje kół zainteresowań:historyczna, ekologiczna, matematyczna a także międzyszkolne zawody
chemiczne, olimpiady, wewnątrzszkolne zawody i konkursy:ekologiczny, wiedzy o Obronie Cywilnej,
o krajach anglojęzycznych, języka niemieckiego, wiedzy o Partonie Szkoły, recytatorski.
Na stałe w kalendarz szkolnych imprez wpisał się Dzień "Moje Hobby", w ramach którego
uczniowie prezentowali swoje uzdolnienia artystyczne, sportowe, kolekcjonerskie i wiele innych
a także święto szkoły, uroczystości świąt i rocznic państwowych, aukcje, koncerty, wigilia szkolna,
prezentacje teatralne oraz kabaretowe, święto wiosny, wybór "Belfra roku", wystawy, gazetki
i wiele innych. W 1992 roku został powołana Rada Szkoły, w skład której weszli przedstawiciele
rodziców nauczycieli i uczniów. 17 stycznia 1993 r. Rada Szkoły podjęła decyzję o utworzeniu
funduszu Nagród im. C. K. Norwida dla najlepszego ucznia i absolwenta szkoły. W 1997 r. odbyły się
obchody jubileuszu 50-lecia istnienia szkoły i I Zjazd Absolwentów. Powołane zostało Stowarzyszenie
Absolwentów III Liceum Ogólnokształcącego im C. K. Norwida w Kielcach. W ciągu 50 lat istnienia
szkołę opuściło 43700 absolwentów, wśród których jest wielu urzędników państwowych,
dostojników kościelnych oraz naukowców, artystów i sportowców - reprezentantów Polski.
Od 1 września 2002 roku stanowisko dyrektora szkoły objęła p. Anna Wodyk, a zastępcy
dyrektora p. Mirosława Bielecka. W ramach programu Ministerstwa Edukacji Narodowej
"Internet dla szkół średnich" w szkole utworzono przedmiotową pracownię komputerową
oraz Multimedialne Centrum Informacyjne, które wyposażone zostały w sprzęt komputerowy
i multimedialny. Szkoła, dzięki sponsorom wzbogaciła się o nowoczesny sprzęt komputerowy:
notebook i rzutnik multimedialny, wykorzystywany podczas prezentacji na lekcjach oraz szkoleniowych
radach pedagogicznych. Budynek i okolice szkoły zostały przystosowane dla uczniów niepełnosprawnych,
zainstalowano windę oraz podnośnik dla wózków inwalidzkich, zainstalowane zostały podjazdy wewnątrz
budynku i wybudowano je także na zewnątrz, przy wejściu do szkoły. Odnowiono i przystosowano
dla uczniów niepełnosprawnych obiekty sanitarne. Zlikwidowanie barier architektonicznych umożliwiło
utworzenie klas integracyjnych o mniejszej, bo 20-osobowej liczebności, w których wiedzę zdobywa
wspólnie młodzież pełnosprawna i niepełnosprawna. W klasach tych realizowany jest program z rozszerzoną
nauką języka angielskiego, niemieckiego oraz informatyki. Co roku tworzone są nowe klasy integracyjne,
obecnie jest ich cztery: 2 klasy pierwsze i 2 drugie. Uczniowie pełnosprawni i niepełnosprawni wspólnie
tworzą programy artystyczne uświetniające wiele szkolnych uroczystości.